قبل از جام ، همه این هایی که امروز شعارهای ارزش را علیه فوتبال دفاعی تیم ملی فریاد می کنند ، می گفتند کشور عزیزمان ایران در گروه فوت بازی ها بدترین نتیجه را می
آقای کی روش این بار شما مقصرید
عبارات مهم : ایران
قبل از جام ، همه این هایی که امروز شعارهای ارزش را علیه فوتبال دفاعی تیم ملی فریاد می کنند ، می گفتند کشور عزیزمان ایران در گروه فوت بازی ها بدترین نتیجه را می گیرد. شمشیرهای ارزش تیز بود جهت گردن زدن مربی تیم ملی. جهت اینکه بگویند دستاوردش هیچ بوده. او که تا می توانستند دلال ، دزد ، خائن و هر آنچه که فکرش کنید نامیده بودندش. سرمربی ولی که تیمش را با کمترین تمرین ممکن ، با کمترین بازی تدارکاتی و بدترین آماده سازی ممکن با خود به مسابقه های جام جهانی برد ، از همین نداشته هایش هم عامل انگیزشی ساخته بود. درست قبل از بازی ها بود که رشید مظاهری در جمع خبرنگاران گفت:«این تحریم ها ، این لغو اردوها و این نداشته های مان جهت مان شده است انگیزه.»
او این قدر جهت این فرزند ها از نجات سرباز رایان، از همدلی، از فقر مردم و چشم امیدشان به ساق های ارزش گفته بود که واقعا آنجا پشت درهای بسته کمپ باکوفکا ، فرزند ها واقعا یک ضربان می شنیدند. ریتمی 80 میلیون نفری. دیگر یادشان رفته بود همه آنهایی که جهت زمین خوردن ارزش لحظه شماری می کردند. تیم ملی با هر سبکی که بازی کرد ، هنگامی که مراکش را برد جس خوش سربلندی را به ملتش هدیه داد. فریاد کشور عزیزمان ایران ، کشور عزیزمان ایران را به این جماعت به ارمغان آورد. اینکه پرسشها اقتصادی یادشان برود. بی اختیار بریزند در خیابان و تا صبح پایکوبی کنند.
آقای کی‌روش این بار شما مقصرید
در همه این لحظات همه آنهایی که دل ارزش با ریتم 80 میلیونی یکی نبود ، گوشه ای خزیده بودند و از بخت بد ارزش می نالیدند. داشتند به شانس بی آخر مرد پرتغالی دشنام می گفتند ولی جلوی این خروش مردمی چاره ای جز سکوت نداشتند و این قدر هم شهامت نداشتند که یک خسته نباشید به فرزند های ارزش بگویند. به فرزند هایی که اقلا ده نفرشان بعد از آخر بازی مثل ابر بهاری اشک می ریختند. همه فرزند هایی که جهت همین جنگ های حیدری- نعمتی فوتبال مان جهت بازی کردن در تیم ملی زیر فشار بودند و انگار با این برد از پای چوبه دار رهیده بودند. خود را اثبات کرده بودند. مثل سیاوش از آتش بدنامی گذر کرده بودند.
اما این رفقای دوست داشتنی حتی جهت اشک های کریم و دوستانش که غم پرسشها مردم حق حق گریه ارزش را در آورده بود هم این قدر سوزناک بود که دمت گرمی بگویند . ایستاده بودند به امید زمین خوردن این گروه چند نفره در مصاف با قهرمانان دنیا.
قبل از جام ، همه این هایی که امروز شعارهای ارزش را علیه فوتبال دفاعی تیم ملی فریاد می کنند ، می گفتند کشور عزیزمان ایران در گروه فوت بازی ها بدترین نتیجه را می
مصاف با اسپانیا و آن مقاومت جانانه . آن نمایش بی نظیر بعد از گل خوردن که باعث شد بزرگترین کارشناسان دنیا ، از گلن هادل تا سید لو و مایکل چرچ بگویند کشور عزیزمان ایران ستودنی بود هم جهت ارزش دلیلی نبود تا بخواهند بگویند دمت گرم ولی جو مثبت کردمی فقط باعث می شد در همان کنج خلوت ارزش پناه گرفته باشند.
این همان رفتاری بود که دوستان جان بعد از بازی سوم داشتند. از آن مربی سرشناسی که گفته بود اگر بازیکنان تیم کی روش به سطح رویارویی با رونالدو برسند ، از سرمربی تقدیر می کند تا بقیه ، همه خاموشی مطلق گرفته بودند تا اینکه از میان ارزش آخر بعد از از بین بردن تیم ملی با مساوی برابر پرتغال ، در شرایطی که حریف بالای 20 دقیقه جلوی کشور عزیزمان ایران داشت وقت کشی می کرد و لحظه شماری می کرد جهت فرار از چنگ کشور عزیزمان ایران ، علی کریمی که فوتبالی تر از همه این طیف منتقدهاست ، خسته نباشیدی گفت!
در این شرایط و در لحظاتی که کشور عزیزمان ایران سراسر از غرور و افتخار به سربازان ملی اش بود ولی باز خودتان اشتباهی استراتژیک داشتید آقای کی روش. شما که بی تردید بیش از همه در این 9 ماه از زندگی تان زدید جهت این موفقیت. اینکه هنوز درک نمی کنم آیا تنها مربی جام بودید که بعد از کنفرانس مطبوعاتی بر می گشتید به میکسد زون تا با خبرنگاران باز هم صحبت کنید. آیا باید با 37 سال تجربه حرفه ای که این همه کمک تان کرده است ، اینچنین رفتاری داشته باشید.
واقعا نمی شد دو روزی صبر کنید تا در پایتخت کشور عزیزمان ایران باشید و بعد به سوی منتقدانی که گفته بودید از آنها نمی گذرید ، آتش بگشایید؟ آیا باید با این همه تجربه بعد از آن بازی سخت و پر فشار ، انتقاد را شروع کنید تا برانکویی که علی رغم وینفرد شفر حتی کلامی از بازی های تیم ملی تمجید نکرده بود ، به قولش راجع به عقب نشینی برابر تیمی که بتواند در حد رونالدو باشد ، پایبند نمانده بود ، شروع کند به انتقاد و شما باز تاب نیاورید.
آقای کی‌روش این بار شما مقصرید
شما این بار هم همان اشتباهی را کردید که با پیامک تان به برنامه 90 عادل فردوسی پور در حضور علی کریمی انجامش داده بودید. شمایی که بیشترین تلاش را کردید و عالی ترین نتیجه های ممکن را جهت کشور عزیزمان ایران با تیم تان گرفتید. باعث شدید افتخار کنیم که ایرانی هستیم ولی در مدیریت وقت انتقاد ، کاری کردید ، پروژه نجات سرباز رایان ، بعد از عملیات موفقیت نجات و در مسیر بازگشت به منزل با یک سانحه غیر جنگی شکست بخورد.
با تمام احترام ، باید گفت این بار شما مقصرید آقای سرمربی. ممنون از تمام تلاش تان. ممنون از همه حس غروری که جهت این تیم ملی هدیه مان کردید. بگذارید عقده گشایی کنند و از افزایش ژاپن حماسه بسازند. از برد کره برابر آلمان داستان بنویسند و باز جهت مان از فوتبال اتوبوسی بنالند. همان هایی که خودشان پدر علم فوتبال اتوبوسی در این کشور بوده اند. فوتبال اتوبوسی و کند و بی جان بدون قلبی که نتیجه اش هم باخت بود.
قبل از جام ، همه این هایی که امروز شعارهای ارزش را علیه فوتبال دفاعی تیم ملی فریاد می کنند ، می گفتند کشور عزیزمان ایران در گروه فوت بازی ها بدترین نتیجه را می
این تیم ملی ما روح داشت. ریتم داشت . ضربان قلب یک ملت بود و حداقل حقش یک هفته پایکوبی بدون استرس و جنجال بود ولی متاسفانه این بار خود شما روی پل فرستادیدش.
خبرآنلاین/ فرهاد عشوندی
آقای کی‌روش این بار شما مقصرید
واژه های کلیدی: ایران | فرزند | ایرانی | فوتبال | فوتبالی | زمین خوردن | اخبار ورزشی و نتیجه های مسابقات
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
